Gigantische kappen ijs duwen als een bulldozer tijdens meerdere ijstijden de grond voor zich uit, mengen aarde, stenen, rotsen en alles wat op hun pad komt. Als de ijskappen met elkaar botsen stuwen ze de massa's op tot bergketens zoals de Cambrian Mountains in Wales. Bij opwarming vormen gletsjers een trage stroom van ijs, water en een vermenging van rots, aarde en zand richting zee.
Aan de kust in Ceredigion komen veel van deze stromen tot een tijdelijke rust, worden gecultiveerd en bewoond, tot golven de aarde, de massa van stenen, zand en aarde losbeuken en weer scheiden. Terwijl op de weilanden koeien argeloos grazen wordt hun weiland jaar in jaar uit afgekalfd. Daar waar de golven beukend met weer en ontij hun roofwerk doen, bezoek ik decennia lang een betrekkelijk klein deel rotsstrand dat de immer wijkende grens is van de grond die samen met de koeien die erop grazen in bezit is van familie. Aan het begin van dit project wees mijn oom me op een grote tafelvormige rots die onder ons op het strand lag en vertelde dat zijn oom die nog op het weiland had zien liggen.
Met onverminderde geestdrift zoek ik er naar stillevens die hier door het immense geologische proces zijn gevormd. Vooropgezette gedachten heb ik niet, de beelden dienen zich aan zonder dat ik werkelijk zoek. De composities fotografeer ik zonder iets aan het materiaal te veranderen, achteraf merk ik op hoe mijn aandacht tijdens zo'n sessie gevormd wordt en telkens geleidelijk verandert. Kiezels die doorsneden zijn door stromen en lagen die anders van kleur en samenstelling zijn, verschillend slijten en verschillend gebroken zijn en acute scherpe breukvlakken tonen. De rotsen die hier schijnbaar onaantastbaar staan of liggen of als kiezels speels rollen in de branding, zijn een minuscuul element in het ontwikkelingsproces van onze planeet. Daar horen ook de andere materialen bij, de zeewieren, drijfhout, dode vis, krabresten maar ook hagelpatronen, gloeilampen, drankblikjes, plastic flessen, dekzeilen, golfballen, injectiespuiten en heel veel plastic, soms een herkenbaar stuk maar vaker delen van onherleidbare voorwerpen die korter (scherpe randen) of al veel langer (afgeronde randen) in de zeeën drijven, tot ze verworden zijn tot onzichtbare microplastics, zoals de rotsen zullen slijten tot zandkorrels en kleiner.
Een oneindig kleine fractie van de evolutie...
Ceredigian-Wales
